خرید ویلا شمال

آب و هوا، زیست بوم سرسبز، پراکندگی جنگل های بکر و خاص و همچنین زیبایی بیکران سواحل دریای خزر خود به تنهایی وزنه روحیه دادن به حال و هوای این روزهای شهروندان کشور را به دوش می‌کشد.

امروزه بازار خرید ویلا در رویان ، خرید ویلا در ونوش، خرید ویلا درسیسنگان، خرید ویلا در نوشهر و خرید ویلا در ایزدشهر  بسیار داغ و پر منفعت است، از این رو خرید ویلا در شمال به نوعی سرمایه گذاری محسوب می‌شود و بسیاری از مردم که توانایی خرید دارند برای افزایش سرمایه خود این کار را انجام می‌دهند.

با توجه به شرایط اقتصادی مردم خرید ویلا شمال برای همه خانواده‌ها محقق شدنی نخواهد بود، چرا که اکثر مسافران قصد اقامت کوتاه مدت و صرف هزینه کمتری را در نظر دارند، اجاره ویلا و ویلا باغ در شهرهای شمالی کشور برای این خانواده ها به مراتب به صرفه تر از اقامت در هتل آپارتمان‌ها و هتل‌های مجلل در این خطه سرسبز کشور خواهد بود. نکته مهم اینجاست که خرید ویلا جنگلی، ویلاساحلی، ویلا شهرک ساحلی، ویلا سیسنگان، ویلا رویان، ویلا نوشهر و ویلا چمستان چه برای خرید چه برای چند شب اجاره کار سهل و آسانی نیست، و در اغلب موارد خانواده ها بعد از رسیدن به مقصد مدت زمان بسیاری را صرف یافتن محل مناسب خواهند کرد.

گروه مشاورین ویلا املاک با بکارگیری نیروهای متخصص و کارآمد و به پشتوانه وب سایت جامع، خدمات مشاوره‌ای را قبل و بعد از انجام معامله به شما ارائه میکند تا با اطمینان خاطر و خیال آسوده مناسب ترین سرمایه گذاری را انجام دهید.

در وب سایت ویلا املاک به راحتی می‌توان با انتخاب گزینه خرید و فروش، یا رهن و اجاره و انتخاب منطقه یا شهر مورد نظر میان تعداد بسیاری از ویلاها و آپارتمان‌ها جستجو کرد تا بهترین مورد را با توجه به اطلاعاتی که ارائه شده، انتخاب شود.

در این وبسایت بهترین ویلاها، آپارتمان‌ها و حتی زمین‌ها را برای خرید و موارد بسیاری برای اجاره چند روزه با قیمت‌ها و شرایط متنوع که در مناطق مختلف شمال همانند چمستان، رویان، نور و سیسنگان و در شهرک های برند خرید ویلا در خزرشهر خرید ویلا در شهرک امیردشت شهرک خانه دریا و شهرک دریاکنار در دسترس است، و از دیگر مزیت‌های این وبسایت معرفی جذابیت‌های گردشگری شمال کشور است، که در بخش وبلاگ قرار گرفته و در این بخش می‌توان با مناطق بکر و کمتر شناخته شده، شمال بیشتر آشنا شد .

با انتخاب هر ملک اطلاعات کاملی شامل تصاویر داخل و خارج ساختمان، موقعیت آن در نقشه، قیمت، مشخصات آن مانند تعداد اتاق خواب، مساحت زمین، سال ساخت آن و سایر ویژگی ها و جزئیات ساختمان را می‌توان، مشاهده کرد تا براحتی توانست بهترین مورد را انتخاب کرده و جهت بازدید زمان مشخصی را با مشاور آن ساختمان هماهنگ کرد. از دیگر ویژگی‌های منحصر به فرد وب‌سایت  ویلا املاک شمال، کارشناسی بودن کلیه فایل‌های ثبت شده از نظر قیمت است،  و به هیچ وجه فایلی با قیمت غیرواقعی و تبلیغاتی در سایت موجود نیست. برای مشاهده قیمت املاک شمال و همچنین دریافت مشاوره جهت خرید و فروش و اجاره ملک به وب‌سایت  www.villa-amlak.ir مراجعه کنید.

کجور

کجورReviewed by ویلا املاک شمال on Jun 18Rating: 5.0کجورکجورنام منطقه ای است از تبرستان ( مازندران کنونی ) میباشد.این منطقه قصبۀ مرکزی دهستان بلده در بخش مرکزی شهرستان نوشهر است.در سال 740 هجری برابر با 1240

 

کجورنام منطقه ای است از تبرستان ( مازندران کنونی ) میباشد.این منطقه قصبۀ مرکزی دهستان بلده در بخش مرکزی شهرستان نوشهر است.در سال ۷۴۰ هجری برابر با ۱۲۴۰ میلادی استاندار جلال الدوله اسکندر بن زیاد شروع به تجدید بنای قلعه شهر کجور کرده بود و چون این این شهر در موقع تاخت و تاز مغول خراب و ویران شد وی در سال ۷۴۶ هجری در اطراف آن شهر بارو کشید و بنای آن را تجدید نمود. از نظر جغرافیایی این منطقه بین دو کوه دماوند وعلم کوه واقع شده است.در این منطقه گلهای زینتی و میوه های فصلی به وفور یافت می شود. تنوع جانوری در این منطقه بسیار زیاد است که شامل جانوران اهلی و غیر اهلی می شود. مردم این منطقه اغلب به کار کشاورزی و دامپروری مشغول هستند.
دین اکثریت این منطقه اسلام و مذهب شیعه می باشد. سکنه منطقه رانیز گیلک ها و خواجه وندها تشکیل می دهند. منطقه کجور به علت داشتن وسعت مراتع دارای پراکندگی نسبی است و اکثر روستاها از هم فاصله دارند. منطقه کجور شامل ۱۴ تابعه می باشد که هر کدام شامل دهستان ها و روستاهای مختلفی است.منطقۀ کجور دارای آموزش و پرورش،بخشداری،ثبت احوال،کمیته امداد و نیز موزۀ مردم شناسی کندلوس و… می باشد.

قلمرو جغرافیایی :

منطقه کجور بین کوه دماوند و علم کوه و یا به عبارتی دیگر بین دو دره هراز و چالوس واقع شده است . این منطقه از مغرب به چالوس ، از مشرق به سولده نور ، ازجنوی به نور و از شمال به دریای خزر مشرف است.

همان طور که گفته شد این منطقه دارای ۱۴ تابعه می باشد که عبارتند از :

۱- بلده : بلده وخورشید رستاق ۲- انگاس: انگاس – انگیل – بدیع خیل – ورزان – گنگر- هما رخیل – خواچک – کم چاک – نیتل – پی چلو ۳- بندپی : نجارده – نصر آباد ۴- چلندر: علی آباد – تازه آباد – امزی ده – انار وار – چلندر – چالک – دزدک – حوض کوتی – ملکار – سنگ سرا ۵- فیروزکلا علیا : علوی کلا- عزت-کابولج – شن کنا – منوچهر کلا – میانک – میانشهر – ملا کلا – مندل – پیمت – وازک ۶-گیران:علی آباد – بینتاسی – ده گیری – حبیب آباد- خیرسر- خواچک – هلستان – حسن آباد – حسین آباد – کولکسرا-کرکرورسر(کورکورسر)- مجید آباد – موسی آباد- نیرنگ – پالوچ ده – سنگ تجن – شریعت آباد – شکری کلا – تازه آباد ۷- کچه رستاق: المده – بازیار کلا – بلحکان – فیلمرز-فلزی کلا – حسن آباد – هنرومرز- کچه آباد – کچه رو- نوده – سیاهرود-زرین کلا – بنجو کول ۸- کالج : بون- دانکوه – کاسگر- محله – کنلگ رود – لزیر- نشو- پس پرس – کلوسر – سنگ نو – تاچکی – ترک ده ۹- کلورودپی – خضرتیزه-کهیر-نارینج بن – پاشا کلا – ونوش – صلاح الدین کلا ۱۰- خیرودکنار : آب بندانک – علی اباد میر – اسب سمده – درزی کلا – خیرود کنار – لیتنگان – مارگیر ده – ورودی – سعادت آباد- شب حسن کج (شبخوس کاج )- شمع جاران – سلطان علی کیا ۱۱- کوهپر : چمرکوه- آل دره – اویل – نامخال – بالو – چار – چورن -چناربن_ حیرت – کترکلا – کوشکک – لاشک کنار – نیمور-ناسنگ – سمور-پول – لاشک – ولسپ (دلسب)- ویسر ۱۲- پنجک رستاق : بسطام – بانذر – چتن – دشت نظیر – نیرس – فیروز آباد – حسن آباد کیلکو – سما – منجیر ۱۳- زانوس رستاق : آستانکرود – دونگسی – لته پشت -گیل کلا – کندلوس (میخساز) – ملا کلا – خوش – کینج – کیاکلا – کوش – لکتور-لرگان – لزورینگ – ملا – نعل – نیچکوه – پیده – ساس (اسلام آباد)- ستوک ( سی تک ) – اطاقسرا ۱۴- زندرستاق : امیرآباد – مرزن آباد – گندرود – کرت کلا – لیکش – پایین سرا – سروی – سیاه کلا – سنگر – ولمه

اماکنی نیز در این منطقه وجود دارند که تا حدودی بوی آبادی می دهند اما آبادی مطلق نیستند و به عنوان چراگاه دام ها و یا آبادی های مخروبه به حساب می آیند که جمعیت شان از ده خانوار تجاوز نمی کند؛ از جمله این آبادی ها می توان اجو ، دلم ، دیماکرود ، کانی ، گرم دره ، بدیع خیل ، قلعه کتی و حنی سک را نام برد.

آب و هوا :

منطقه کجور دارای آب وهوایی معتدل و مر طوب می باشد. هوا در اکثر مواقع نظم فصلی ندارد و به همین علت نمی توان آن را به وضوح در یکی از گروه های فصلی قرار داد. زمستان های این منطقه بسیار سرد و با بارش برف همراه است و دارای تابستان هایی معتدل و مرطوب است. میزان بارندگی در این منطقه بسیار زیاد است و همین امر موجب تنوع پوشش گیاهی شده است. پوشش گیاهی مردم منطقه را به امر کشاورزی ، زراعت و باغداری واداشته است .

کوهها و رودخانه ها :

همان طور که در معرفی منطقه اشاره شد این منطقه بین دو کوه دماوند و علم کوه ونیز دو ده هراز و چالوس واقع شده است. اما علاوه بر این کوه هایی کم و بیش مرتفع و رودخانه های پرآبی در این منطقه وجود دارد.این منطقه دارای چشمه های آب گرم می باشد که هر ساله جمعیت زیادی را به خود جلب می کند.

منابع طبیعی :

استان مازندران به ویژه دامنه سلسله جبال البرز دارای درختان جنگلی و پوشش گیاهی انبوهی است. منطقه کجور نیز به علت واقع شدن در این استان و قرارگیری آن در دامنه ها وارتفاعات دارای پوشش گیاهی غنی است . از طبیعت این منطقه جنگل های بی شمار و دشت هایی بی نظیر را می توان نام برد که جلوه آن نظر هر بیننده ای را جلب می کند.

همچنین منطقه کجور به علت داشتن گیاهان زینتی و دارویی آن را معرف خاص و عام کرده است.

حیات وحش :

این منطقه به علت داشتن آب و هوای معتدل و مرطوب و پوشش گیاهی و جنگلی انبوه و دارا بودن دشت های مرتفع و علفزارها ، دارای جانوران متنوعی می باشد که بسیاری از آنها کمیاب یا حتی نایا ب در اکثر نقاط کشور و در بعضی موارد ، دنیا می باشد که به دلیل حمایت نکردن و گمنام ماندن بعضی از آنها متاسفانه در حال انقراض می باشند و یا منقرض شده اند.(مثل پلنگ)

فرهنگ عامه :

مردم منطقه بخصوص بومیان منطقه سفید پوست در بعضی موارد بور و چشم آبی هستند . عموما با هوش و با استعداد و مردم زحمتکش و مهربان و دلسوز و میهمانواز هستند . چندان به فکر مال دنیا نیستند و عموما قانع و کمتر بلند پروازی می کنند . اگر محبتی در حق شان شود محال است آن را بی پاسخ بگذارند در این منطقه سرقت ، قتل ، جنایت خیلی کم اتفاق می افتد وبا آن که نه ماه از سال اکثر خانه ها خالی از سکنه است و درها همه باز است کمتر پیش آمده که چیزی به سرقت رفته باشد.

این مردم برای حفظ آبروی شان بسیار اهمیت قائلند اما اگر پردۀ گفتارشان با یکی پاره شد دیگر از گفتن حرفی یا تهمتی رویگردان نیستند .بازار شایعه به دلیل بیکاری و نبودن سرگرمی همیشه گرم است .برای حق نان ونمک احترام قائلند .در این منطقه به علت بافت عمیق خانوادگی زنان از مردان رو نمی گیرند تمام عقد ها در اینجا عقد دائم است.

به ندرت پیش آمده که زنی طلاق گرفته باشد . زنان بیشتر از مردان برای تامین هزینه زندگی و خانواده تلاش می کنند . اکثر زنان قبل از شروع کار روزانه یک بار به جنگل می روند و هیزم مورد نیاز خانه را تامین می کنند .سپس بجز خانه داری در گله داری و کشاورزی دوش به دوش مرد خانه خود کار می کنند .

آسیا کردن گندم ، سفید کردن خانه ، شکستن هیزم برای تنور ، دوشیدن گاو ، جالیز کاری ، کاشتن سبزی ، ازجمله وظایف زن محسوب می شود . اگر چه مراسم و آیین های سنتی آنان روبه انقراض است اما هنوز در گوشه و کنار دهکده ها کجور روح تعاون و همیاری دیده می شو د.

گویش محلی :

لهجه مردم منطقه کجور اکثرا مازندرانی و در بعضی از مناطق خواجه وندی هم صحبت می کنند که به نوعی لهجه کردی محسوب می شود .

آداب و سنن :

یکی از مسائلی که وضع یک منطقه را مشخص می کند دانستن آداب و سنن آن منطقه است که موضوعات زیر از اهم آنها بشمار می آید : تولد : وقتی کودکی متولد می شود موارد ذیل انجام می گیرد:

– شستشو و غسل نوزاد
– زدن ناف نوزاد – خواندن اذان و اقامه در گوشهای راست و چپ نوزاد
– قنداق کردن
– قبل از این که کودک به دو روز برسد اسم برایش انتخاب می کنند
– اغلب نام گذاری به عهده پدربزرگ و مادر بزرگ بود
– ایام و اعیاد نقش زیادی در نام گذاری دارند
– شش روز بعد از تولد شب ششم (یا همان پنج و یک)را جشن می گیرند
– روز هفتم اسخاره می گیرند و نوزاد رو به گهواره می بندند
– ده روز بعد از تولد نوزاد را به حمام می بردند و به حمامی سور می دهند
– پس از چهل روز مادر و کودک را باهم به حمام می بردند که به اصطلاح آب چله می گویند.

روستای لاویج

 

روستای ییلاقی لاویج (بقول اهالی لاویج شهر) از دهستانهای شهر چمستان شهرستان نور می باشد که در۱۷ کیلومتری جنوب چمستان قرار دارد. معروفیت این روستا بدلیل منطقه ییلاقی ، چشم انداز زیبا و آبگرمهای طبیعی می باشد.

روستای لاویج در جنوب چمستان در میان دره های جنگلی و زیبای البرز قرار دارد. در کیلومتر ۳ چمستان به نور یک مسیر زیبای آسفالته بطرف جنوب از جاده اصلی منشعب می شود که با عبور از پارک جنگلی کشپل به لاویج ختم می شود.
آبگرم لاویج, جنگل های لاویج, روستای لاویج, روستای ییلاقی لاویج, تصاویر روستای ییلاقی لاویج, چمستان, شهرستان نور, مازندارن, جاهای دیدنی مازندارن,شهرهای استان مازندران- دیدنی های استان مازندران
آبهای گرم لاویج با خواص درمانی برای دردهای استخوان و مفاصل و بیماریهای پوستی، همواره گردشگران فراوانی را در تمام فصول سال ، جذب می کند. امکاناتی مناسب نیز در آن منطقه برای اقامت و استفاده از آب معدنی ایجاد شده است . در حال حاضر آب گرم لاویج در دو قسمت زنانه و مردانه مجزا با دو استخر جداگانه که هر استخر گنجایش ۱۰الی ۲۰ نفر را برای استفاده دارد و همچنین دوحمام نمره اختصاصی در قسمت مردانه و دوش اختصاصی زنانه نیز وجود دارد.
آبگرم لاویج در دامنه های کوه های قسمت شرقی لاویج از دل زمین به بیرون می جوشد. این آب گرم دارای املاح معدنی و گوگرد های فراوانی می باشد که برای امراض پوستی و دردهای مفاصل کمردرد، پادرد و مهمتر از همه برای تمدد اعصاب بسیار مفید می باشد. از آبگرم های معروف آن می توان آبگرم لاویج “بیبنو”، “شفل” و… را نام برد که هر کدام از آنها دارای خواص مخصوص به خود می باشد. آبگرم ها دارای امکانات قابل قبول و بهداشتی مثل دوش، استخر و وان می باشد.
دور تا دور دهستان لاویج را حصار بلندی از کوه های البرز فرا گرفته است که در بهار و تابستان پوشیده از درختان انبوه و سرسبز می شود که مناظر بدیع و دل انگیزی خلق می کند. این منطقه از آب و هوای بسیار مطبوع و خنکی در بهار و تابستان برخوردار می باشد که به همراه طبیعت و سرسبزی بی نظیر مسافران و توریست های زیادی را در خود جذب می کند. این منطقه، در حال حاضر دارای سه مسافر خانه در کنار آبگرم و دو سوئیت و صدها خانه و ویلاهای اجاره ای می باشد که با توجه به خیل عظیم مسافر در بهار و تابستان ظرفیت پذیرایی از همه مهمانان را ندارد.
جنگل های لاویج :
یکی از جلوه های جذاب طبیعت لاویج، جنگل های انبوه و متراکم آن تا ارتفاع ۲۵۰۰متری از سطح دریا و به خصوص درختان راش آن که یادگاری از دوره های گذشته جنگل های هیرکانی در میلیون ها سال قبل است، می باشد.
مسافران از این موهبت کمتر استفاده کرده و به جنگل های حاشیه جاده ها، بیشه زارها و آبگرم معدنی لاویج اکتفا می کنند و این چشم انداز بی نظیر طبیعی را که از با شکوه ترین صحنه های طبیعت لاویج را به نمایش گذاشته بهره چندانی نمی برند و این درحالی است که خاطره سفر از این جنگل ها هرگز فراموش نخواهد شد و مسافرت از طریق این جنگل های طولانی برای هر نوع توریست تجربه ای جالب و به یاد ماندنی دارد.
جنگل های لاویج از تنوع زیاد گونه های گیاهی و دختان گوناگون برخوردار است و در هر ناحیه آن چشمه سارانی از دل زمین به بیرون می جوشد و در هر فصلی از سال از میوه های وحشی و جنگلی خاصی برخوردار است. بهار با شکوفه های سفید، تابستان یکسره سبز و پاییز هزار رنگ آن از جاذبه های جالب و طبیعی آن به شمار می رود.

معرفی آبشار حرام او :
یکی دیگر از جاذبه های طبیعی لاویج آبشار “حرام او” است با مقدار فراوان آب که از دل زمین به بیرون می ریزد در مسیر جادهچمستان به لاویج قرار دارد و دارای آب خنک و گوارایی است و همیشه پذیرای جهانگردان زیادی در مسیر جاده می باشد و دارای عناصر فضایی کوه و جنگل می باشد. این آبشار دارای امکانات پذیرایی و تفرجگاهی بسیار زیبایی برای مهمانان عزیز می باشد. در مورد وجه تسمبه آن (به طور شفاهی) چنین نقل می شود که این آب به “حرم او” معروف است چون این آب از ارتفاعات سوردار و از پایین دست حرم امام زاده ای که درآنجا دفن است به پایین سرازیر می شود و (او) در زبان طبری به معنی آب می باشد و با ترکیب این دو معنی آبی که از حرم می آید را می دهد. این لفظ به مرور زمان به حرام او تغییر یافته است.
لاویج آبادی تاریخی ناشناخته ای است که از تاریخی کهن حکایت‌ها در دل نهفته دارد. سرزمینی که از دورانی بسیار دور، آباد و مسکونی بوده، مانند قلعه طبیعی عظیمی به نظر می‌رسد. از این جهت، همیشه مورد توجه فرمانروایان قرار گرفته و مامن و محل مناسبی برای آسایش حاکمان و والیان در جستجوی صلح و آرامش و یا گریخته از دشمن بود.
تاریخ این آبادی، تلفیقی از اسطوره‌ها و واقعیات است. از آن رو هنگامی که وقایع و حوادث و حکایت‌ها به مرز اسطوره نزدیک می‌شوند، هم چون تمام روایت‌های اساطیری مبهم و رازگونه اند.
تنگه لاویج محل نبردهای مهم تاریخی و گریز گاهی برای سرداران و امیران و بزرگان و حاکمان و تخت گاهی برای حکمرانان محلی و نیز گذرگاهی برای فرمانروایان بزرگ بوده است.
قدمت تاریخ غیرمکتوب لاویج به دوران ساسانیان و حتی قبل از آن می‌رسد. بقایای خرابه‌های متعدد و گورها و اشیاء و آثار مکشوف، حکایت از تاریخی با قدمتی طولانی دارد و تصویری کم رنگ از دوران حیات تاریخی و زیست مردمان در این منطقه به دست می‌دهد.
در منطقه لاویج گورهای گبری فراوانی وجود دارد. دو نقطه اصلی تمرکز این گورها، یکی در تپه‌های مشرف به روستای کیاکلا در مکانی موسوم به «سرخمن» و دیگری در گردنه‌ی بالاترین تپه‌های داخلی مشرف به آبادی لاویج، در بخش جنوبی آبادی «حصلیمه یا هسلیمه گردن» معروف است.
علاوه بر وجود گورهای گبری، تصور می‌رود که احتمالاً آتشکده …مشاهده کامل متن ای بر فراز این تپه وجود داشت. از جمله اشیائ کشف شده به نقل از گفته‌های مردم، سکه هایی است که قدمت آن به دوران ساسانیان می‌رسد و زینت آلات زرین و سیمین مشتمل بر گردن بندها و گوشواره‌ها و دستبندها و قبضه هایی از شمشیر‌ها و غیره بوده است.
از تاریخ این آبادی تا دوره اسلامی هیچ نشانه یا اثر مکتوبی در دست نیست. همچنین از وقایع و حوادث در ارتباط با فتوحات اعراب مسلمان در طبرستان تا نیمه‌ی دوم قرن سوم هجری، یعنی پای گرفتن سلسله علویان طبرستان، اطلاعات مفصل و دقیقی در منابع و تواریخ محلی وجود ندارد.
محصولات مهم بخش کشاورزی آن؛ برنج، گندم، جو و سیب‌زمینی است و از محصولات دام پروری‌اش، می‌توان به دام و طیور، عسل، تخم‌مرغ و… اشاره داشت.
زبان اهالی مازندرانی است و گویش خاص خود را دارند. بافت روستا خانه‌ها به صورت ساختمانی ساده و یکنواخت و با مصالح ابتدایی قابل دسترسی در محیط پیرامونی، ساخته شده و مثل یک عایق عمل می‌کند؛ به طوری که در تابستان مانع از ورود گرما و در زمستان از هدر رفتن انرژی گرمایی به بیرون از ساختمان جلوگیری می‌کند.
این خانه‌ها که در زبان محلی به آن‌ها (کلچو خنه) گفته می‌شود در مقابل زلزله نیز مقاوم است. ابزار ها، مصالح و مواد به کار رفته در این خانه‌ها از سنگ، چوب و گِل می‌باشد.
در گذشته بسیاری از مصالح خانه‌های روستایی از مواد طبیعی پیرامون تامین می‌شد.خانه‌ها در نزدیکی همدیگر قرار دارند و هیچ حصار و مانعی آن‌ها را از هم جدا نمی‌کند و نشان دهنده پیوند‌های خویشاوندی و روابط عاطفی دردوره‌های گذشته است.
امکانات رفاهی
در حال حاضر لاویج دارای سه مسافر خانه در کنار آبگرم، دو سوئیت و صدها خانه و ویلاهای اجاره ای است. عسل و لبنیات لاویج که در نوع خود شناخته شده است از جمله سوغات این منطقه به شمار مى رود که طرفداران بسیارى دارد.
این دهستان دارای ۹ مسجد ، ۷ مدرسه ابتدایی، ۲ دبیرستان دخترانه و پسرانه، ۲ مدرسه راهنمایی پسرانه و دخترانه، ۴ خانه بهداشت، ۶ نانوایی، ۶ حمام و مخابرات، شرکت نفت، خانه بهداشت، کتابخانه و سالن ورزشی یک منظوره است.
مسیر دسترسی
برای رسیدن به روستای زیبای لاویج، می‌توانید بعد از طی مسیرهای مبارک‌آباد، سولار، پلور، گزنک، آبگرم لاریجان، آب‌اسک، نیاک، سرچشمه، چلاو و محمدآباد، به شهر زیبای نور برسید و بعد هم به چمستان که مسیر اصلی است. از آن جا مسیری در سمت چپ، شما را به سمت لاویج راهنمایی می‌کند.
این روستا در ۱۸ کیلومتری جنوب چمستان در میان دره‌های جنگلی و زیبای البرز قرار دارد. جاذبه‌های گردشگری طبیعی ناحیه کوچک و کم وسعت لاویج، دارای نواحی اکوتوریستی بی نظیری می‌باشد.
از نواحی تفریحی و توریستی آن می‌توان از: پارک جنگلی کشپل، آبشار حرام او، جاده‌های جنگلی، آبگرم معدنی لاویج، سوردار، جنگل اسیونگ، مراتع و چمنزارهای نومه، چشمه‌ها و رودخانه‌های پر آب و خروشان، ییلاق زیبای ایزوا، منطقه ییلاقی میرخمند و کوه‌های پوشیده از انبوه درختان و جنگل‌های وسیع و بکر را نام برد.
یکی از جلوه‌های جذاب طبیعت لاویج، جنگل‌های انبوه و متراکم آن تا ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا و به خصوص درختان راش آن که یادگاری از دوره‌های گذشته جنگل‌های هیرکانی در میلیون‌ها سال قبل است، می‌باشد.
آبگرم لاویج

آبگرم لاویج

روستای لاویج

روستای لاویج

روستای لاویج

آبگرم لاویج

آبگرم لاویج

جنگل لاویج

روستای لاویج

آبگرم لاویج

آبگرم لاویج نیز در دامنه‌های کوه‌های قسمت شرقی لاویج، از دل زمین به بیرون می‌جوشد. این آب گرم دارای املاح معدنی و گوگرد‌های فراوانی است که برای امراض پوستی، دردهای مفاصل، کمردرد، پادرد و مهم‌تر از همه، برای تمدد اعصاب بسیار مفید است.
آب‌های گرم لاویج به دلیل خواص بالای درمانی، همواره گردشگران فراوانی را در تمام فصول سال به خود جلب نموده و امکانات مناسبی نیز در آن منطقه برای اقامت و استفاده از آب معدنی ایجاد شده است.
لاویج دارای پنج ابگرم معدنی می‌باشد که هر کدامشان دارای خواص درمانی خاص خودشان هستن این ابگرم‌ها در ایام تعطیلات پذیرای مسافران عزیز از سراسر ایران یا حتی بعضی از کشورهای جهان هستن نام این آبگرم‌ها و خصوصیات انها به شرح زیر می‌باشد .آبگرم معدنی لاویج به مدیزیت حاج طاهر کریمی که یکی از بزرگترین و به روزترین ابگرم در استان به شمار می‌آید که دارای امکاناتی مثل استخر ، دوش ،وان ، و جکوزی و … است .که دارای خواص طبی و درمانی مثل آرامش اعصاب ،درمان دردهای عضلانی و مفصلی و دردهای روماتیسمی و مشکلات پوستی می‌باشدهمچنین این آبگرم داری هتل و سوئیت‌های ویژه برای اسکان مسافران محترم می‌باشد .
ابگرم فیل سنگی لاویج که به گفته ریش سفیدان قدیمی‌ترین آبگرم لاویج به حساب می‌آید این ابگرم به مدیریت برادران عقیلی ( سید حسین و سید صادق ) می‌باشد که این آبگرم نیز خصوصیات درمانی و طبی زیادی داردکه به علت داشتن گوگرد دارای خاصیت میکروب زدایی طبیعی است همچنین بنای فیل سنگی نیز که سابقه تاریخی طولانی را دارددر همین مکان وجود دارد که دیدن ان خالی از لطف نیست .
جاده چمستان به لاویج از پارک کشپل می‌گذرد و از میان جنگل عبور می‌کند به همین دلیل فضای دلپذیری را برای گردشگران فراهم می‌سازد. آبگرم دارای امکانات قابل قبول و بهداشتی مثل دوش استخر و وان است.
فیل سنگی
در مرکز روستای لاویج، قطعه سنگ بزرگی وجود دارد که بر اثر عوامل و فرسایش طبیعی به شکل فیل نشسته بر زمین خودنمایی می‌کند که مسافران این روستای خوش آب و هوا از این منظره طبیعی و منحصر به فرد نیز دیدن می‌کنند. البته بعد از گذر از آب گرم لاویج، با حداقل ده دقیقه پیاده روی، می‌توانید از فیل سنگی هم دیدن کنید.
جاذبه‌های طبیعت گردی
جاده‌های جنگلی سوردار: در فاصله ۲۰ کیلومتری روستای لاویج و در مسیر لاویج به کرچی قرار دارد.
جنگل اسیونگ: در فاصله ۱۰ کیلومتری روستای لاویج و در مسیر رییس کلا به کیاکلا واقع شده است.
ییلاق زیبای ایزوا: در فاصله ۲۵ کیلومتری روستای لاویج و در مسیر لاویج به بهبنک قرار دارد .
منطقه ییلاقی میر خمند: در فاصله ۳۵ کیلومتری روستای لاویج و در مسیر لاویج به بهبنک قرار گرفته است.
پارک جنگلی کشپل: در ابتدای جاده آسفالتی لاویج در محور چمستان به آمل، در ۱۵ کیلومتری روستای لاویج قرار دارد، جنگل و چشمه «کشپل» از تفرجگاه هاى منطقه لاویج است که در نوع خود بى همتا هستند، به طورى که چشمه و درخت هاى به هم گره خورده جنگل تابلویى زیبا از طبیعت را در چشم بینندگان آن ترسیم مى کنند.
این پارک جنگلی در حاشیه‌ی زیبای لاویج رود، با چشمه‌های پر آب و زلال، امکانات نسبی اقامتی و محل بازی کودکان که این پارک را به تفریحگاه مردم منطقه و مسافران غیر بومی تبدیل نموده است.
آبشار حرام او: آبشار حرام او، با مقدار فراوان آب که از دل زمین به بیرون می‌ریزد در مسیر جاده چمستان به لاویج و در ۳ کیلومتری روستای لاویج قرار دارد و دارای آب خنک و گوارایی است.
آبگرم شفل: آبگرم «شفل» هم یکی دیگر از آبگرم‌های روستاست. در انتهای لاویج هم روستای کیاکلای لاویج قرار دارد که دیدن آن را نیز به اهالی سفر و طبیعت گردها توصیه می‌کنیم.
جاذبه‌های فرهنگی امامزاده صالح : امامزاده صالح در بالاترین ارتفاعات روستای لاویج در چمستان نور است.
بازار محلی: بازار محلی لاویج هم دیدنی است. با آن که چندان بزرگ نیست، ولی سنتی است و زیبا و در بدو ورود نظر شما را جلب می‌کند.
جاذبه‌های معنوی
کایری کایری رسمی است که برای ساختن خانه‌ها در این روستا وجود داشته است. اهالی با هم گل خیس می‌کردند، از زمین‌های کشاورزی کاه و خاکه‌های به جا مانده از دروی جو و گندم را در آن قرار داده و با لگد کردن آن، خشت درست می‌کردند. سنگ‌ها را از اطراف رودخانه و الوارها و لت هایی (قطعات کوچک مستطیل شکل و نازک چوب، برای پوشش سقف) که از چوب درختان جنگلی درست می‌شد با کمک اهالی از جنگل به دست می‌آمد و حتی برای بستن و محکم کردن این چوب‌ها از پوست درختان استفاده می‌کردند. همه با هم در ساختن خانه کمک می‌کردند بدون این که چشم داشتی داشته باشند.
آن دسته از روستایی هایی که در حوالی رودخانه دارای مزارعی هستند و به کاشت برنج دست می‌زند، برای کاشت و داشت و برداشت و همچنین آبیاری آن، با هم همکاری می‌کنند.
با همدیگر نهرهایی برای استفاده از آب رودخانه ایجاد می‌کنند، در حین نشاکاری و همین طور برداشت آن به هم کمک می‌کردند که این کمک‌ها متقابل بود و به این کمک متقابل «ورهایتک» (یاور گرفتن) می‌گویند.
زنان و مردان با هم کار می‌کردند و باهم غذا درست می‌کردند و سر کشتزار و مزرعه با هم می‌خوردند. هر یک از اهالی روستا برای خود گله ای از گوسفندان و بز و چندین گاو و گوساله داشتند و از هر خانواده بچه هایی در سنین متفاوت گله هایشان را جمع می‌کردند و برای چرا به جنگل می‌بردند و دختران و پسران با هم مانند برادر و خواهر بودند و برای گله، علوفه و برگ درختان را جمع آوری می‌کردند و هر کس برای خانه اش، یک پشته هیزم جمع می‌کرد و دوباره هنگام غروب گله‌ها را به روستا می‌آوردند و هرکس دام‌های خود را جدا می‌کرد و با خود به خانه می‌برد.
زمین‌های منطقه لاویج دارای ناهمواری‌های فراوانی است. با این وجود مردم به کاشت جو و گندم می‌پرداختند که کار دشواری بود.
گاهی با همکاری هم به کاشت و برداشت می‌پرداختند که با لفظ همازی از آن یاد می‌کنند زمین از آن یک فرد است و بذر را با هم می‌گذارند و با هم می‌کارند و با هم برداشت می‌کنند و محصول را هم نصف می‌کنند این رسم را «همازی» یا (همبازی) می‌گویند و اما اگر برای برداشت محصول خود کمک بگیرند، می‌گویند؛ «همکار گرفته است.»
برزگری هم یعنی؛ یک نفر پول و زمین را می‌داد و شخص دیگری روی زمین کار می‌کرد و بعد محصول را نصف می‌کردند.
همچنین به کمک گرفتن در زمین‌های شالیکاری نیز «ورهایتک» (یاورگرفتن ) می‌گویند.
جمع آوری گیاهان دارویی و خوراکی
در اواخر بهار، زنان و دختران روستا به طور دسته جمعی به ییلاقات منطقه می‌روند و گیاهان دارویی و خوراکی جمع آوری می‌کنند. از جمله؛ گلپر که هم برای غذاها و هم برای اسپند دود کردن استفاده می‌شود و دیگر؛ انواع گیاهان مثل؛ ترم، زنیان، عالیما (که مثل پیازچه است) و… که برای انواع غذاها استفاده می‌شود و خاصیت دارویی نیز دارند.در تابستان هنگام رسیدن میوه‌های جنگلی، دسته هایی از زنان و دختران برای چیدن آلوچه، تمشک، ازگیل، ولیک، زرشک، سیب جنگلی و خرمالوی وحشی به جنگل‌های اطراف می‌روند.
با تمشک؛ مربا و با هر یک از میوه‌های دیگر ترشی یا دشو درست می‌کنند و یا بعضی‌ها را خشک کرده و در طول زمستان از آن استفاده می‌کنند.
در وقت جمع آوری گونه ای از قارچ وحشی هم که بعد از رعد و برق شدید در جنگل‌ها می‌روید، اغلب پسران و مردان برای جمع آوری آن به جنگل می‌روند.
از شهدی که از میوه ای به نام «فرمنی» به دست می‌آورند به عنوان قند استفاده می‌کنند . در اواخر تابستان مردم برای چیدن گردو به جنگل‌ها و باغ‌های اطراف می‌روند و قوی‌تر‌ها بالای درخت رفته و بقیه در پای درخت، مشغول جمع آوری می‌شوند و بعد از این که گردو‌ها را به روستا آوردند، آن را داخل انبار می‌ریزند و همه خانواده‌ها جمع می‌شوند و گردوها را پوست می‌کنند و آن‌ها را بین خود تقسیم می‌کنند.
گهواره بستن
از آن جایی که رسم و رسومات عروسی، در همه جا با اندک تفاوتی شبیه هم است، از تکرار آن خود داری می‌کنیم و به رسم گهواره بستن (گاهره ونی) می‌پردازم.
بعد از تولد فرزند، مادر عروس برای کودک؛ لباس، کمد، اسباب بازی و تمام وسایل لازم برای پوشش و زندگی از بدو تولد تا ۷سالگی را مهیا می‌کند و به دختر و دامادش؛ به همراه یک گهواره هدیه می‌کند که در روز سوم تولد فرزند همه خویشاوندان و آشنایان جمع می‌شوند و کودک را در گهواره می‌بندند و روی گهواره گردو می‌شکنند تا کودک درد دندان نگیرد و برای کودک دعا می‌کنند تا از زلزله، رعد و برق، طوفان و سر و صدای پدر و مادر نهراسد و در آخر اقوام و بستگان؛ پول، طلا وهدایایی به کودک می‌دهند.
در شب پنجم تولد نیز پدر و مادر عروس به همه اقوام و بستگان ولیمه می‌دهند.
چهار شنبه سوری
در چهارشنبه هفته آخر هر سال که مراسم چهار شنبه سوری (به زبان مازندرانی: پدرام سروش) برگزار می‌شود، زنان روستا همگی جمع می‌شوند و صبح روز چهار شنبه آشی درست می‌کنند که در آن؛ از هفت نوع ترشی از جمله: آب انار، آب ازگیل، آب آلوچه، گوجه سبز، سرکه، آب نارنج و آب لیمو استفاده می‌کنند و به آن «آش هفت ترشی» می‌گویند و هم خودشان می‌خورند و هم بین اهالی روستا پخش می‌کنند. هنگام غروب هم جشن می‌گیرند و برای خود و خانواده هایشان آرزوی خوشبختی می‌کنند و از روی آتش می‌پرند.
جشن تیرماه سیزده شو
جشن دیگر، جشن ـتیرماه سیزده شو» است که مخصوص مازندرانی‌ها است و در اواسط آبان ماه بر گزار می‌شود.
در این شب؛ کودکان و نوجوانان به خانه‌های اهالی رفته ودستمال پرت می‌کنند و خوراکی دریافت می‌کنند و والدین دختر و پسر هایی که تازه عقد کرده اند، به آن‌ها هدیه می‌دهند.
مادر داماد برای عروس آش؛ لباس، کفش، روسری، حنا، قند و لوازم دیگر را تهیه کرده و برایش می‌فرستد و در عوض مادر عروس نیز نان محلی، آب دندان، تخم مرغ پخته رنگ شده، شیرینی و میوه به خانه داماد می‌فرستد و مادر داماد آن‌ها را بین خویشاوندان و آشنایان پخش می‌کنند.
مراسم ۲۶ عید ماه
آیین سنتی ۲۶ عید ماه تبری هر سال در تاریخ ۲۶ تیرماه شمسی که در بیشتر روستاهای مازندران از جمله لاویج برگزار می‌شود.
به باور قدیمی در این روز، فریدون پادشاه پیشدادی، ضحاک ستمگر رادر دماوند به زنجیر می‌کشد و مردم لاویج در این روز «کشتی لوچو» (کشتی بومی که جایزه را بر سر چوب بلندی آویزان می‌کنند و اگر جایزه گوساله و گوسفند باشد، به آن می‌بندند) برگزار می‌کنند و به مصاف هم می‌روند و هر سال یک نفر از اهالی به همه شرکت کنندگان در مسابقه ولیمه می‌دهند و در آخر به برندگان جوایزی اهدا می‌شود.
دندان سری
یکی از مراسم دوران کودکی، مراسم دندان سری است که همزمان با ظاهر شدن اولین دندان‌های طفل برگزار می‌شود.
در این مراسم؛ مادر کودک، شیر برنج یا آشی که انواع حبوبات در آن وجود داشته باشد را می‌‌پزد و کاسه‌ای از آش را به خانه اقوام و دوستان می‌‌دهد.
به طور معمول رسم است که افراد هنگام پس دادن کاسه، هدیه‌ای مانند؛ جوراب، روسری یا پول در آن می‌‌گذارند.
سوغاتی لاویج
بهترین سوغات لاویج آرامشی است که پس از استفاده از آبگرم معدنی و دیدن آبشار و رودخانه و جنگل به دست می‌آید!
اما از عسل طبیعی لاویج نمی‌توان به سادگی گذشت، عسلی که از شهد گل‌های لاویج به دست می‌آید، بی نظیر است.
سیر لاویج نیز معرکه است. انواع لبنیات را به وفور می‌توانید در لاویج بیابید. حیوانات خانگی و تخم مرغ محلی و نان خانگی لاویج را باید تجربه کرد.
گردو و فندق را به سوغات لاویج اضافه نمایید با انواع سبزی هایی که به صورت خودرو در تپه‌های لاویج وجود دارد و تهیه ماهی قزل آلای لاویج، بهترین سبزی پلو با ماهی خاطره انگیز را در یک شب اقامت در لاویج تجربه کنید.
از دیگر سوغاتی‌های لاویج با توجه به محصور بودن منطقه به وسیله جنگل و درختان انبوه، صنایع دستی چوبی است. که در گذشته‌ها ی نه چندان دور از ابزارهای مهم زندگی مردمان منطقه به شمار می‌رفت، ولی امروزه بیشتر جنبه زینتی به خود گرفته است. به طوری که این صنایع دستی زینت بخش مغازه‌ها و فروشگاه‌های صنایع دستی منطقه و شهرهای مجاور شده است.
از آن جایی که این منطقه از پوشش گیاهی کافی و آب فراوان برخوردار است، دام داری نیز شغل‌های جنبی مردمان لاویج است. ماست، شیر، پنیر، دوغ و کره محلی لاویج هم از شهرت و اعتبار خاصی در میان مسافران برخوردار است.